چرا انتخابش نكردی ، به درد کار ما نمی خورد ،ما ملاکهای دیگری برای انتخاب داریم که مهم تر از این مساله است ،ولی قربان فکر میکنم شما سردار را خوب نمی شناسید ،ایشان به چهره ی محافظانشان هم بسیار اهمیت می دهد و به این راحتی از کنار آن نمی گذرد، در ثانی زیبارویی این دختر سبب می شود که ماموریت ما از سوی سردار تایید شود ؛
بد نمی گویی عبد السلام، باشد می خریم ولی بیش از آنچه که تعیین کردیم نمیدهیم!
سوار بشید. زود همتون سوار بشید ،تو هم برو بالا عایشه خانوم مطمانم تو بسیار زود جای خودت را پیش سردار پیدا خواهی کرد.
حرکت کنید ،می رویم!
این شروع زندگی نکبت بار من بود ،9 نفر بودیم فکر کردم تنها کسی که از لبنان آمده فقط من هستم اما بعدا توی اردوگاه نظامی فهمیدم که یک نفر دیگه هم از لبنان است ، البته زیاد طول نکشید چون زیر آموزش ها کمرش شکست بعد هم سگهای قذافی کارش را یکسره کرده بودند .
سوار کشتی شدیم تا اروپا رفتیم، از آنجا هم با هلی کپتر حركت كردیم ، 9 نفرمان را با 2 نفر دیگر همراه كردند كه می گفتند از لهستان هستند ،محل آموزش ها کشور مالت که شبیه یک جزیره است بود، با لگد از هلی كپتر پایینمان كردند.
سرم به بالای در خروجی برخورد کرد شکاف برداشت تا بعد از ظهر خون ریزی داشت ، اطراف هلی کپتر فقط تکه هایی از چند ماشین بود ،بین درختان هم یک ساختمان بزرگی بود که طبقه ی بالا ی آن عکس قذافی را به همراه محافظانش چسبانده بودند ؛ دو تا جت جنگی بزرگ که نزدیک دریا بودند .
ذهنم به هم ریخته بود ، آنجا را برای خودم آخر زندگی می دیدم ، با سرباز های ورودی درگیر شدم ،انداختنم توی سلول؛
از آن روز به بعد تا یک هفته کار من شده بود نگاه کردن از درون سوراخ پایین در و نفس کشیدن از آنجا !
بالاخره از سیاه چاله آوردنم بیرون؛آموز شها شروع شد از انجام تکنیکهای طاقت فرسا گرفته تا کار با انواع و اقسام اسلحه های نظامی و فنون دفاعی ، بعد از مدت شش ماهه نوع غذا ها و آموزشهای آنها تا ثیرش را گذاشته بود ؛ کم کم خانواده ها و وطن هایمان را فراموش کردیم .
دوره ی دوم آموزشها شروع شد و دوره ی اصلی که هدف آنها بود دیگر ما را به صورت تک نفری بیرون می بردند و بعد از مدتی با روحیه ها ی مختلف بر می گرداندند اعتماد بچه ها به یکدیگر كم شده بود؛درگیریهای فیزیكی شد بین سمیه ،دوست من و دو نفری كه از لهستان آمده بودند .
با چاقو به جان هم افتاده بودند ، افسران آموزشی هم هر وقت می آمدند فقط نیشخندی میزدند و كابل بچه ها را جدا می كردند ، من مطمان بودم تمام این رفتار ها در راستای آموزشها بود چون بچه ها را به اتاق های روان درمانی می بردند ، و با فشار ها یی كه به آنها می آوردند آنها را علیه یكدیگر تحریك می كردند .
شب؛ پیش سمیه رفتم و برای آرام كردنش شروع كردم به صحبت و به دروغ از شادیهایم برای او می گفتم ، اظهار می كرد كه دارد گوش می كند و لی می دانست دروغ می گویم ، من هم خسته شدم ؛ از تختش فاصله گرفتم و با صدای بلند گفتم: "فكر كردی فقط خودت مشكل داری ،فكر كردی ما اینجا عذاب نمی كشیم كه هر روز مثل
سگ به جان بچه ها می افتی چرا جواب نمی دی ، چرا این طوری من و نگاه می كنی
ادامه مطلب
